" title="آلزایمر در کمین میانسالان کم خواب

"/>

دکتر موسیک گفت یکی از مواردی که وجود دارد آن است که افراد بیشتر بیدار بمانند، که باعث می شود نورون‌های آن‌ها به مدت بیشتری فعالیت کنند و آمیلوئید بیشتری را ایجاد کنند. تئوری دیگر آن است که در طول خواب، مایعی که در مغز جریان پیدا می‌کند، به پاک‌سازی پروتئین‌های اضافی کمک می‌کند، خواب ناکافی به معنای تجمع پروتئین بیشتر است.  دانشمندان نیز فکر می‌کنند که گذراندن زمان کافی در برخی مراحل خواب ممکن است برای پاک‌سازی پروتئین‌ها مهم باشد. برای مطالعه ادامه آلزایمر در میانسالی با مجله آنلاین هفتگ همراه باشید.

دکتر لوتسی گفت کم خوابی امکان تأثیر غیرمستقیمی داشته باشد و شرایطی را که با عنوان عوامل خطر زوال عقل شناخته می‌شوند، تقویت کند. وی گفت: «به شخصی فکر کنید که تا دیروقت بیدار است و به‌طور مداوم غذا می‌خورد یا به علت اینکه خواب خیلی کمی دارد، انگیزه بسیار کمی برای فعالیت بدنی دارد. این موضوع می‌تواند آن‌ها را مستعد چاقی و به مواردی نظیر دیابت و فشار خون بالا ابتلا کند که ارتباط مستقیمی با خطر زوال عقل دارند».

آلزایمر در میانسالی

دکتر یافه گفت تئوری دیگر، ارتباط ژنتیکی مشترک است، یعنی مسیرها یا مشخصه‌های ژنتیکی که هم با خواب کوتاه‌تر و هم با افزایش خطر آلزایمر مرتبط هستند. به گفته‌ی برخی پژوهشگران، این امکان نیز وجود دارد که ارتباط میان خواب و زوال عقل، ارتباطی دوطرفه باشد که در آن خواب ضعیف به ایجاد زوال عقل کمک کند که به نوبه‌ی خود موجب کمبود خواب می شود و زوال عقل را بدتر می‌کند. کارشناسان دراین‌باره هم عقیده اند که پژوهش درمورد ارتباط خواب و زوال عقل چالش‌برانگیز است و تحقیقات گذشته گاهی نتایج‌گیج‌کننده‌ای حاصل کرده‌اند. برای مثال، در برخی مطالعات نشان داده شده است افرادی که به‌مدت بسیار طولانی می‌خوابند (معمولا به‌عنوان ۹ ساعت یا بیشتر درنظر گرفته می‌شود)، به‌نظر می‌رسد که درمعرض خطر بالاتر ابتلا به زوال عقل قرار داشته باشند، اما برخی از آن مطالعات کوچک بودند یا شرکت‌کنندگان مسن‌تری داشتند.

در مطالعه‌ی جدیدی درباره آلزایمر در میانسالی ، نتایج به افزایش خطر برای کسانی که خواب طولانی داشتند (به‌عنوان هشت ساعت یا بیشتر درنظر گرفته شد، زیرا تعداد کافی از افرادی که نه ساعت می‌خوابیدند، وجود نداشت) اشاره داشت، اما این ارتباط ازنظر آماری معنادار نبود. کارشناسان گفتند این مسئله ممکن است نشان‌دهنده‌ی شرایط زمینه‌ای دیگری باشد.مطالعه‌ی جدید همچنین بررسی کرد که آیا خواب افراد با گذشت زمان تغییر کرده است. به‌نظر می‌رسید که اندکی افزایش خطر زوال عقل در کسانی وجود داشته باشد که از خواب کوتاه به خواب طبیعی تغییر می‌کردند. این الگو به عقیقده دکتر سابیا ممکن است نشان‌دهنده‌ای این باشد که آن‌ها در سن ۵۰ سالگی بسیار کم خوابیدند و به‌علت ابتلا به زوال عقل در آینده به خواب بیشتری نیاز داشتند.

 افراد چگونه می‌توانند بیشتر بخوابند در صورتی که خواب کوتاه مقصر است؟ دکتر یافه گفت: «در کل، قرص‌های خواب‌آور و بسیاری از موارد دیگر خواب عمیقی به شما نمی‌دهند. ما واقعا خواب عمیق می‌خواهیم، زیرا به‌نظر می‌رسد این زمانی باشد که مواد زائد پاک می‌شوند و این نوع خواب خاصیت ترمیم‌کنندگی بیشتری دارد». وی گفت خواب نیم‌روز برای جبران خواب از دست رفته خوب است، اما اگر خواب شبانه خوبی داشته باشید، به آن نیازی نیست. افراد مبتلا به اختلالات خواب یا آپنه باید با متخصص خواب مشورت کنند. مرکز کنترل و پیشگیری بیماری توصیه می‌کند که برای داشتن یک برنامه خواب منظم، اجتناب از مصرف کافئین و الکل پیش از خواب و دور کردن تلفن‌ها و کامپیوتر از اتاق خواب ضروری است. موارد زیادی درمورد خواب همچنان ابهام برانگیز است.  دکتر موسیک می گوید، مطالعه جدید قطعه‌ای قوی از شواهد است که نشان می‌دهد خواب در میان‌سالی اهمیت دارد. هنوز باید درباره‌ی خواب و اینکه این ارتباط به چه شکلی در افراد رخ می‌دهد و چه کارهایی درمورد آن باید انجام داد، دانش بیشتری را بدست بیاوریم.

برای مطالعه مطالب مشابه، با مجله سلامتی هفتگ همراه باشید.